به گزارش خبرنگار اقتصادی آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، غلامرضا کاظمیان روز سه‌شنبه در نشست تخصصی «بازخوانی یک پژوهش؛ مطالعات امکان سنجی جابجایی پایتخت» در مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی افزود: در سند سیاست‌گذاری شهر تهران هشت مساله برای این ابرشهر عنوان شده است؛ تهران کلانشهر پر مساله‌ای است که مسائل جدی دارد و از جمله آن مشکل آب، آلودگی هوا، ترافیک، پراکندگی توسعه کالبدی و غیر قابل اشاره است.

وی در عین حال تهران را دارای پتانسیل‌ها و ظرفیت‌هایی از جمله در حوزه طبیعی و اکولوژی معرفی کرد که شاید برخی پایتخت‌های مهم جهان در حسرت آن هستند و بیان داشت: تهران محل تمرکز اصلی‌ترین پدیده‌های اقتصادی اجتماعی فرهنگی آموزشی در کشور است.

کاظمیان ادامه داد: همچنین نگرانی‌هایی در خصوص پایتخت وجود دارد از جمله اینکه اگر زلزله بالای هفت رشته در آن اتفاق بیفتد آنگاه چه خواهد شد؛ مساله‌ای که فقط برای تهران نیست و باید پرسید در کل کشور چه اتفاقی خواهد افتاد؟

وی اضافه کرد: سوال کلیدی دیگر این است که کدام تهران را می‌خواهیم ساماندهی و تمرکز زدایی کنیم؟ شهر تهران، شهرستان تهران، استان تهران، مجموعه شهری تهران (شامل تهران و البرز) و اگر راه حلی ارائه می‌شود برای کدام تهران است؟

معاون وزارت راه و شهرسازی اضافه کرد: سوال بعدی هدف از انتقال پایتخت است؟ در این زمینه باید به تجربه جهانی در جابجایی پایتخت‌ها از جمله قزاقستان، ترکیه، برزیل و غیره توجه داشته باشیم.

وی اظهار داشت: تجارب نشان داده جابجایی پایتخت‌ها در کشورهای با سابقه تمدنی کوتاه یا دارای نظام فدرال موفق بوده است، اما در کشورهای با سابقه تمدنی طولانی یا با حکومت‌های بسیط خیلی موفقیت آمیز نبوده است.

این مقام مسئول اضافه کرد: مطالعات نشان می‌دهد با جابجایی پایتخت حداکثر ۶۰۰ هزار نفر جمعیت آن هم مربوط به کارکنان وزارتخانه‌ها و دستگاه حکومتی منتقل خواهند شد و از تهران ۹ میلیون نفری، ۸ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر جمعیت با همان مشکلات باقی خواهند ماند.

وی بیان داشت: در جابجایی پایتخت باید الزامات و ملاحظات سیاسی، جغرافیایی، امنیتی، اقتصادی و غیره را نیز مد نظر داشت، زیرا صرفاً یک پروژه ساختمانی یا طرح شهرسازی نیست، بلکه یک سیاست کلان است که باید به همه ابعاد آن پرداخته شود.

کاظمیان خاطرنشان کرد: مطابق سند سیاست گذاری شهر تهران چهار سناریو برای آن در نظر گرفته شده که از جمله شامل تمرکز زدایی از تهران و انتقال مرکز سیاسی و اداری است و در هر سناریو باید ضرورت‌های نظری، عملی، امکانات عملی و امکان‌پذیری در نظر گرفته شده و بر اساس آنها اولویت بندی شود.

وی گفت: فراموش نکنیم در جابجایی پایتخت شبکه خویشاوندی در بین مردم به هم می‌ریزد و امروز در اندونزی شاهدیم بسیاری از خانواده‌های کارکنان دولت به همین دلیل حاضر به مهاجرت به پایتخت جدید نبودند.

این مقام مسئول در خاتمه گفت چه پایتخت جابجا شود و چه نشود، تهران یک کلانشهر با مشکلات خاص خود باقی خواهد ماند.

مطرح شدن مکران به عنوان پایتخت به دلایل امنیتی زیبنده نیست

همچنین محمد حسین شریف‌زادگان استاد دانشگاه شهید بهشتی در این نشست تخصصی اظهار داشت: مطرح شدن منطقه مکران به عنوان پایتخت جدید عجیب بود.

وی گفت: توسعه مکران آخرین شانس توسعه کشور است و می‌تواند ایران را در مدار توسعه جدید قرار دهد، اما اکنون آنجا بیابانی بیش نیست.

شریف‌زادگان ادامه داد: در طول تمدن کشورمان، شهرها در کنار دریاها توسعه یافته اما امروز پایتخت به دلایل امنیتی به وسط کشور منتقل شده است و باید گفت به دلایل امنیتی مطرح شدن نام‌های نظیر مکران زیبنده نیست و امروز نیز هیچکس در دنیا چنین کاری انجام نمی‌دهد.

وی یادآور شد: سواحل مکران بسیار بکر است، از راه و راه آهن مناسب برخوردار نیست، مطالعات محیطی در آن انجام نشده و با مشکل طوفان‌های دریایی مواجه است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: در این زمینه باید حتماً به نظرات کارشناسان وزارت راه و شهرسازی اهتمام داشته باشیم.

وی اظهار داشت: باید دولت ستاد تقویت تهران را جدی‌تر بگیرد و انرژیمان را صرف رفع مشکلات این کلانشهر کنیم که در این صورت شهر بسیار خوبی خواهیم داشت.