به گزارش شامگاه چهارشنبه آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، ساکت الهامی مربی عجیبی است؛ از نظر فنی فوق‌العاده و به لحاظ اخلاقی در سطحی پایین. او در سال‌های اخیر نتایج مطلوبی کسب کرده اما این عملکرد خوب زیر سایه خصوصیات رفتاری‌اش پنهان مانده و آنقدر که انتظار می‌رفت، پر رنگ نشده است.

الهامی با تراکتور به قهرمانی در جام حذفی رسید و همین عنوان را یکی ۲ سال بعد با نساجی به دست آورد. اینکه چرا بعد از این موفقیت‌ها، مسئولان وقت ۲ باشگاه تراکتور و نساجی برای ادامه همکاری با او راغب نبودند، پرسشی است که شاید بتوان در پایان این گزارش به پاسخ آن رسید.

آقا ساکتِ نساجی‌چی‌ها را سال‌هاست نه به خاطر عملکرد قابل دفاعش در لیگ، بلکه به دلیل رفتارهای عجیبی که در طول بازی و بعد از پایان آن به نمایش می‌گذارد، می‌شناسیم. او سال‌ها قبل و در رختکن نساجی، حرکتی عجیب را با صابر حردانی انجام داد که بسیار به آن پرداخته شد. رفتاری به دور از شئونات اخلاقی، به‌خصوص برای یک مربی.

از سال‌ها قبل به یاد داریم که ورزشکاران قبل از موفقیت در ورزش، ابتدا رفتار و منش مناسبی داشتند و بعد به فکر کسب جام و افتخار بودند. مرحوم عباس اکرامی، باشگاه شاهین را بر پایه موفقیت در تمام بخش‌ها تأسیس کرد. شعار شاهین این بود: «اول اخلاق، دوم درس، سوم ورزش.» اکرامی به حدی به تحصیلات اهمیت می‌داد که شرط عضویت در باشگاه شاهین را ورود به دانشگاه و ادامه تحصیل قرار داده بود.

همایون بهزادی، از شاگردان اکرامی در شاهین نقل می‌کند: «اولین باری که به تمرینات شاهین رفتم، به خاطر حضور در مدرسه دیر رسیدم. فردای آن روز زودتر از مدرسه آمدم، اکرامی در مواجهه با من سیلی محکمی به گوشم نواخت و فریاد زد چه کسی به تو گفت مدرسه‌ات را رها کنی؟»

خدمات اکرامی به فوتبال آنقدر فراوان بود که در شهریور ۱۳۸۰ به عنوان «استاد ارزشمند فوتبال که عمر خود را در راه پرورش و تربیت نیروهای جوان و با اخلاق سپری نموده‌است» مورد تقدیر کمیته ملی المپیک ایران قرار گرفت. شاگردانی که اکرامی به فوتبال ایران تحویل داد نیز مسیر او را پیمودند. نام‌های ماندگاری نظیر پرویز دهداری که هنوز هم از او به عنوان «مربی اخلاق» یاد می‌شود.

از دیرباز، وظیفه مربی شبیه به یک معلم بود. کسی که با رفتار خود بتواند نه تنها مربی فوتبال، بلکه معلم اخلاق هم باشد. این روزها اما مربیانی نظیر الهامی در فوتبال ایران فعالیت می‌کنند که شاید به لحاظ فنی در رتبه بالایی باشند اما مدام از دایره اخلاق خارج می‌شوند و رفتارهایی انجام می‌دهند که نه به مذاق فوتبال‌دوستان خوش می‌آید و نه آن‌هایی که گذرا مسابقات را تماشا می‌کنند.

این اولین بار نیست که الهامی چنین رفتارهایی به نمایش می‌گذارد و قطعاً آخرین مرتبه هم نخواهد بود. او بعد از همان ماجرای معروف با حردانی، یک درگیری عجیب با مهرداد رضایی – بازیکن مس‌رفسنجان – را نیز تجربه کرد. همین اواخر نیم‌فصل اول لیگ بیست و چهارم نیز با مهدی رحمتی درگیر شد و به پدر سرمربی وقتِ هوادار و دروازه‌بان اسبق تیم ملی ایران توهین کرد!

حالا هم که نوبت به یحیی گل‌محمدی و حمید مطهری، سرمربی و مربی فولاد رسید. صحبت‌های الهامی بعد از پایان دیدار فولاد و نساجی، به قدری تکان‌دهنده و وقیح بود که تنِ بزرگانی نظیر مرحوم دهداری و اکرامی را در گور لرزاند. فقط کافی است مربیانی اینچنین هنجارشکن، به پایان بازی بارسلونا و بنفیکا در لیگ قهرمانان اروپا نگاهی بیندازند و درس بگیرند.

بنفیکا در دقایق پایانی، تساوی را با شکست عوض کرد. البته داور از یک موقعیت مشکوک به پنالتی نیز برای پرتغالی‌ها گذر کرد و در ضدحمله‌ای سریع، بارسلونا به گل برتری رسید. رفتار سرمربی بنفیکا یک فیلم آموزشی بود. او به سمت هانسی فیلیک رفت و پیروزی بارسلونا را به همتای خود تبریک گفت.

مدیران نساجی باید این ویدئوی کوتاه را تهیه کنند و آن را برای ساکت الهامی بفرستند تا شاید آموزش مناسبی برای او باشد. مربی ۵۳ ساله‌ای که در مصاحبه‌ای مدعی شد تمام بازی‌های خارجی را دنبال می‌کند اما به نظر اینطور نیست که اگر بود، او رفتار مربیان را نیز سرلوحه کار خود قرار می‌داد و فقط به نکات فنی اکتفا نمی‌کرد.