به گزارش خبرنگار علمی آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، سینا مظفری روز پنجشنبه در نخستین همایش بیوشیمی و بیوفیزیک بینایی ایران در سالن کنفرانس مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران با موضوع به سوی درک مکانیسم انواع شاخص های پیرایش mRNA در دژنراسیون شبکیه ( اختلال عملکرد سلول‌ های شبکیه چشم ) گفت: ما در طرح‌های ژن درمانی خود، ویروس‌های نو ترکیبی را می‌سازیم که این ویروس‌ها ژنی را که فرد در آن نقص دارد، به صورت درون تنی در فرد بیان و تولید می‌نند.

وی افزود: به عنوان مثال فردی دارای جهش ژنتیکی باشد، باعث یک بیماری چشمی در شبکیه می‌شود و این ویروسی که ما می‌سازیم عامل این ژن سالم است که به داخل بافت چشم تزریق می‌کنیم و این ویروس خود را به شبکیه چشم می‌رساند و ژن سالم را بیان می‌کند.

این استاد و محقق جوان که در فهرست برگزیدگان جایزه بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص)؛ شاخه سلامت و پزشکی در سال ۱۴۰۱ به ‌دلیل ساخت واکسن نانوذره لیپیدی mRNA نیز قرار گرفت و به عنوان یکی از سرآمدان علمی کشور در سال ۱۴۰۲ توسط معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری و بنیاد علم ایران تجلیل شد، در ادامه گفت: کارهایی که در دنیا پیرامون این نوع درمان انجام شده برای انواع این بیماری ها، نشان داده که می‌تواند جلوی پیشرفت بیماری و جلوی نابینایی فرد را بگیرد و حتی در مواردی باعث بهبود بینایی هم شده است.

این محقق جوان در حوزه ژنتیک انسانی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: ما خیلی روی این موضوع کار کردیم و مقاله‌های خوبی داشتیم که در مجله‌هایی چون مجله‌های علمی، آکادمی ملی علوم آمریکا و تحقیقات اسیدهای نوکلئیک منعکس شد که ایمپکت های بالایی دارند.

مظفری معتقد است که یکی از اقدامات ضروری که در حال حاضر باید انجام شود، قوی تر کردن زیرساخت های دانشگاه است؛ منظور زیرساخت هایی است که ما بتوانیم از طریق آن در فن آوری پیشرفته جلو برویم و همین فناوری mRNA جز فناوری های پیشرفته دنیا محسوب می‌شود. بنابراین برای پیشرفت در این زمینه، لازم است که فناوری‌های زیر ساخت دانشگاه را به روز کنیم.

وی درباره واکسن mRNA افزود: در ایران توسعه و پیشرفت در حوزه تکنولوژی mRNA می‌تواند به‌عنوان یک فرصت استراتژیک برای بهبود سلامت عمومی و توسعه پزشکی محسوب شود. این فناوری نه‌تنها می‌تواند برای تولید واکسن‌های mRNA در برابر بیماری‌های عفونی و سرطان‌ها و بیماری قلبی مورد استفاده قرار بگیرد، بلکه امکان توسعه داروهای نوین و درمان‌های مبتنی بر ژن‌درمانی بیماری‌های ارثی و ژنتیک چون هموفیلی و تالاسمی را مبتنی بر استفاده از سیستم ویرایش ژنوم انسان یا کریسپر به کمک mRNA فراهم می‌کند.

دوقلوی دیجیتال یک فناوری نوین در حوزه‌ی مهندسی با فراهم کردن امکان شبیه‌سازی

کاوه کاووسی دیگر سخنران درباره کاربرد چارچوب دوقلوهای دیجیتال در تحقیقات چشم‌پزشکی گفت: هوش مصنوعی ما را قادر می‌کند برای پدیده‌هایی که ندیدیم آن را ببینیم. دوقلوهای دیجیتال مبنتی بر داده‌هایی هستند که برپایه آن ها ساخته می‌شوند و هوش مصنوعی هم می‌توانند همه داده ها را کنار هم قرار داده و مورد استفاده قرار گیرد.

دانشیار مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران افزود: در کنار این داده‌ها ما نیاز به زیر ساخت‌های محاسباتی در حوزه‌های چشم پزشکی داریم.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران این را هم توضیح داد که دوقلو دیجیتال مدل دیجیتالی از یک محصول، سیستم یا فرآیند فیزیکی در دنیای واقعی در نظر گرفته شده یا واقعی است (یک دوقلو فیزیکی ) که به عنوان همتای دیجیتالی آن برای اهدافی مانند شبیه‌سازی ، ادغام ، آزمایش، نظارت و نگهداری عمل می‌کند.

کاووسی گفت: دوقلوی دیجیتال یک فناوری نوین در حوزه‌ی مهندسی و مدیریت داده است که امکان شبیه‌سازی و نظارت دقیق بر سیستم‌های فیزیکی را در یک محیط دیجیتال فراهم می‌کند. این فناوری با استفاده از هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و تحلیل داده‌ها، مدل‌های مجازی دقیقی از تجهیزات، فرایندها و سیستم‌های پیچیده ایجاد می‌کند و در تمام حوزه ها کاربرد است و مهمترین آن داده ها و زیر ساخت هاست.

وی معتقد است که با استفاده از این فناوری، صنایع می‌توانند بهره‌ وری خود را افزایش داده، هزینه‌ها را کاهش دهند و عملکرد سیستم‌ها را بهینه‌سازی کنند.

این استاد دانشگاه می گوید: این دیجیتال در حوزه سرطان برای شبیه سازی هم استفاده شده و در حوزه چشم پزشکی هم تلاش دارد با داده های درست به روز شوند و به نوعی داده های مداوم را به شکل مدیریت شده استفاده کنیم.

کاووسی گفت: هوش مصنوعی برای داده‌های جدید می‌تواند اطلاعات تازه‌ای را ارایه دهد و در حوزه های درمانِ لیزرها، ابزارهای متعددی وجود دارد که توانایی ارایه بهترین پیشنهاد برای درمان را دارد و از میزان خطا بکاهد.

دوقلو دیجیتال می تواند این امکان را بدهد تا هر نوع آزمایشی را بدون عوارض شبیه سازی کند تا تصمیم همه جانبه ای را گرفت.

علیرضا فتوحی دیگر سخنران درباره بررسی داده‌های چند اُمیکس در دژنراسیون ماکولا وابسته به سن گفت: با بالا رفتن سن، یکی از بیماریهایی که سراغ افراد می آید دژنراسیون ماکولا (لکه زرد شبکیه) است. دژنراسیون وابسته به سن ماکولا، دید مرکزی و دقیق فرد را از بین می برد. این عارضه به ماکولا که در دید دقیق مورد نیاز برای خواندن و نوشتن دخیل است، آسیب می‌رساند.

چون این بیماری در افراد مسن دیده می‌شود اغلب به‌عنوان دژنراسیون ماکولا وابسته به سن از آن نام‌برده می‌شود. اگرچه دژنراسیون ماکولا تقریباً هیچ‌وقت منجر به کوری کامل نمی‌شود اما می‌تواند موجب کاهش قابل‌توجهی در بینایی شود.

عضو کمیته علمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران گفت: ما در این طرح پایانامه ای در پنج فرد سالم و بیمار با استفاده از داده ها بررسی کردیم و راه های دسترسی به این بیماری را شناسایی کنیم.

این همایش رویدادی علمی و پژوهشی است که با هدف ارتقا همکاری‌های بین رشته‌ای، تبادل دانش اعضا هیات علمی، پژوهشگران و دانشجویان در حوزه بیوشیمی و بیوفیزیک بینایی برگزار شد.