به گزارش آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد از روابط عمومی چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰، رسول صدرعاملی در حاشیه جشنواره فیلم ۱۰۰ و پس از نمایش فیلم «زیبا صدایم کن» گفت: ما خیلی فقیرانه کار کرده‌ایم. اولین فیلمی که برای ساختش کمتر احساس فقر کردم و مجبور نبودم دنبال پول بدوم «زیبا صدایم کن» بود. اگر این فقر در سینمای ایران نبود و مجبور نبودیم دنبال پول بدوییم حتما جهان به تسخیر سینمای ایران در می‌آمد.

وی افزود: همیشه فکر می‌کنم چقدر قصه‌های نگفته، ننوشته و فیلم ساخته نشده در این سرزمین داریم. هیچ وقت نگذاشتند استودیوهایمان شکل بگیرد و تهیه‌کننده‌های قدرتمند از دل این استودیوهای فیلم‌سازی متولد شوند؛ به این دلیل که سینما تبدیل به شوهای تلویزیونی می شود که البته خوب است ولی سینما نیست. باید فکر کنیم چرا این اتفاق برای خیلی از فیلم‌سازهای ما افتاده است.

صدرعاملی وی درباره چگونگی شکل گیری فیلم زیبا صدایم کن گفت: سال‌ها پیش از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رمان پرفروشی به نام «زیبا صدایم کن»‌ به دست من رسید که نویسنده آن آقای فرهاد اصلان‌زاده است. احساس کردم می‌توانم برای آن کاری کنم. بعد روند نوشتن فیلم‌نامه و تولید آن طولانی شد و در نهایت توانستیم اثر را به جشنواره فجر ۴۳ برسانیم.

کارگردان پیشکسوت سینما با اشاره به مشکلات ساخت این فیلم گفت: قصه این فیلم ۲۰ سال پیش نوشته شده بود و مناسبات آن نسبت به دنیای امروز عوض شده بود. دو کاراکتر اصلی و لوکیشن متعلق به کتاب است. خسرو در آسایشگاه و زیبا در خوابگاه خیریه‌ای بود. بقیه داستان بازنویسی شد ولی همین میزان داستانی که کتاب به ما داد هم خیلی خوب بود.

صدرعاملی بیان کرد: برای این فیلم حدود پنج ماه پیش تولید داشتیم و عجله‌ای برای فیلم‌برداری نداشتیم. همه چیز را روی کاغذ به خوبی بررسی کردیم که بدانیم دقیقا در روزهای فیلم‌برداری چه چیزی می‌خواهیم برداشت کنیم. با حضور فیلم‌بردار خوب گروه و کار کردن زیاد روی استوری‌بردها باعث شد در ۵۳ جلسه فیلم‌برداری، کار را جمع کنیم وگرنه ممکن بود ۶ ماه فیلم‌برداری آن طول بکشد.

وی افزود: این در حالی است که تعهد من ۵۰ جلسه فیلم‌برداری بود و فقط سه جلسه بیشتر شد. سعی کردم کمتر خطا کنم و سعی کردیم فیلم، سینما به معنای واقعی باشد؛ سینمایی که تماشاگر در آن بنشیند و ببیند که روی پرده اتفاقاتی می‌افتد که حالش را خوب می‌کند.

صدرعاملی گفت: خیابان‌گردی وجه تشابه این فیلم با فیلم «دختری با کفش‌های کتانی» است. در آن فیلم هم با دختری مواجه بودیم که دوست داشت روی جدول راه برود ولی داستان «زیبا صدایم کن» تفاوت‌های زیادی داشت.

صدرعاملی با تاکید بر اینکه فیلم‌هایی از این دست، نیازمند حمایت مخاطبان است، اظهار داشت: تا زمانی که مخاطب اعتماد کند که با این فیلم حالش خراب نمی‌شود و بیاید این فیلم را ببیند، سه هفته طول می‌کشد. بعد هم فیلم از روی پرده می‌رود. به همین دلیل به حمایت ویژه شما نیاز است. ما همه تلاشمان را کرده‌ایم که این سینما را دو دستی به شما تقدیم کنیم.

وی با اشاره به اینکه سینما برای نسل جوانی است که به تازگی وارد این عرصه شده‌اند اظهار داشت: من حداقل هفته‌ای دوتا فیلم‌نامه از شما می‌خوانم ولی چه کنم که کمکی از دست من برای ساخت فیلم‌ها بر نمی‌آید.

صدرعاملی همچنین توضیح داد: کار کردن با بازیگران جوان و تازه نفس صبوری می‌خواهد. مهم این است که مسئولیت‌پذیری یک دختر یا پسر ۱۶ ساله چطور است. برایم مهم بود که بازیگر نقش دختر، چهره معمولی داشته باشد که همه بتوانند با او همزاد پنداری کنند و همه چیز اندازه باشد. چهار ماه روی صدای ژولیت رضایی کار کردیم که لهجه او از بین برود.

سینما هنر اندازه‌هاست

وی با بیان اینکه سینما هنر اندازه‌ها بدون افراط و تفریط است، گفت: بازیگر باید بداند که تا چه اندازه، چه حسی را بازی کند. به عنوان کسی که ۴۰ سال است ملودرام می‌سازم، همچنان می‌ترسیدم که اندازه‌ها کم و زیاد نشود. بخشی از رعایت این اندازه‌ها با تجربه به دست می‌آید و بخشی از آن هم به توانایی بازیگر بر می‌گردد.

این کارگردان سینما ادامه داد: در همه کارها از مفهوم ساختن فراری بودم و دوست ندارم مفهوم بسازم. باید چیزی روایت شود و شما این فرصت را به دیگران بدهید که هرکس برداشت خودش را داشته باشد.

روش کار کردن با حرفه‌ای‌ها

وی اظهار داشت: با حرفه‌ای‌ها کار کردن روش دیگری است که باید سعی کنید پسماندهای نقش قبلی را از ذهن آنان بیرون کرده و نقش جدید را بسازی. کار کارگردان این است که انتخاب درستی داشته باشد. باید با بی‌رحمی بر مبنای داستان انتخاب کند و دنبال دوست، آشنا و حامی مالی شدن نباشد.

کارگردان «زیبا صدایم کن» با بیان اینکه سینما روزهای سختی را می‌گذراند بیان کرد: امیدواریم تماشاگران از این فیلم‌ها حمایت کنند ولی واقعیت این است که تولید دست سینمادارها است و این اصلا اتفاق خوبی نیست. گاهی فروش‌های ۳۰۰ میلیارد تومانی هیچ فضیلتی ندارد بلکه سینمای متفکر و اندیشمند ایران نیاز به حمایت دارد. حواسمان باشد که این سینما را حفظ کنیم و از دست ندهیم.

سید مازیار هاشمی گفت: سینما فرزند زمانه‌اش است. اگر «زیبا صدایم کن» یادآور «دختری با کفش‌های کتانی» است چون هر کدام به خواسته‌های نسل نوجوان ما که باید بیشتر از آن‌ها بشنویم، توجه کرده‌اند. گفتن و شنیدن از این نیازها در سینما ممکن می‌شود که ارزش‌های فرهنگی هنوز در آن جریان دارد.

وی افزود: این فیلم با زیر ۲۵ میلیارد تومان هزینه ساخته شده است. البته قرار است بعدا بخشی از هزینه‌ها را پرداخت کنیم ولی با روحیه ناب و سرشار از زندگی، موفق شدیم با تیمی که قلبش برای سینمای صدرعاملی می‌تپید دور هم کار کنیم و کار ۹۰ جلسه‌ای را در ۵۳ جلسه به اتمام برسانیم.

نشست تجربه‌نگاری و نمایش فیلم‌های سینمایی «ناتور دشت»، «بچه مردم» و «زیبا صدایم کن» یکی از بخش‌های چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم100 بود که حضور کارگردانان این آثار و فیلمسازان مستعد حاضر در این رویداد سینمایی برگزار شد.