به گزارش گروه علمی آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، وب‌گاه فیز در گزارشی آورده است: بیماری لثه یک بیماری شایع است که بر بافت اطراف و نگهدارنده دندان‌ها تأثیر می‌گذارد. در صورتی که بیماری لثه درمان نشود، باعث عقب‌نشینی لثه و ایجاد فاصله‌هایی بین لثه و دندان‌ها می‌شود که باکتری‌های مضر می‌توانند در آن‌ها رشد کنند. در حال حاضر، پروبینگ پریودنتال دستی روش استاندارد بررسی بیماری لثه است.

پروبینگ پریودنتال یک روش ارزیابی است که به‌وسیله یک ابزار باریک و دستی به نام پروب دندانی انجام می‌شود. این ابزار برای اندازه‌گیری عمق پاکت‌های پریودنتال (فاصله‌ای که بین لثه و دندان وجود دارد) و ارزیابی سلامت بافت‌های پریودنتال (بافت‌های حمایت‌کننده دندان‌ها) استفاده می‌شود.

اما مشکل این است که این روش ناراحت‌کننده است و ممکن است با استفاده از آن نتوان بیماری را در مراحل اولیه تشخیص داد؛ بنابراین، جسی جوکِرست (Jesse Jokerst) و همکارانش یک روش سونوگرافی کوچک و غیرتهاجمی ابداع کردند که قادر است از دندان‌ها و لثه‌ها، حتی دندان‌های آسیاب بزرگ و آسیاب کوچک که در عقب دهان قرار دارند و دسترسی به آن‌ها دشوار است، تصویربرداری کند.

سونوگرافی با ارسال امواج صوتی به داخل بدن کار می‌کند. هنگامی که امواج صوتی به ساختاری مانند بافت لثه یا دندان برخورد می‌کنند، توسط یک ترانسدیوسر (دستگاهی که یک نوع انرژی را به نوعی دیگر تبدیل می‌کند) منعکس و شناسایی می‌شوند. سپس ترانسدیوسر امواج صوتی منعکس‌شده را به تصویر تبدیل می‌کند.

در حال حاضر، بیشتر ترانسدیوسرهای سونوگرافی دارای سرهای بزرگ تقریباً به اندازه یک کِیس ایرپاد بی‌سیم هستند. این ترانسدیوسرها برای قسمت‌های بزرگ‌تر بدن مؤثر هستند؛ اما نمی‌توانند به فضاهای کوچکتری مانند فضای داخل دهان دسترسی پیدا کنند. ترانسدیوسرهای کوچکتر تقریباً به اندازه نصف طول و عرض دستگاه‌های عادی، در دسترس هستند؛ اما مدل‌های فعلی، وضوح تصویر محدودی دارند زیرا فقط قادر به تولید و تشخیص فرکانس‌های پایین هستند.

پژوهشگران برای غلبه بر این محدودیت‌ها، یک ترانسدیوسر کوچکتر به شکل مسواک ساختند که با فرکانس بالاتر کار می‌کند و می‌تواند تصاویری با کیفیت از دندان‌ها و لثه‌ها تولید کند.

نتایج آزمایش‌های پژوهشگران نشان داد دقت ترانسدیوسر جدید در اندازه‌گیری ضخامت و ارتفاع لثه‌ها مشابه روش‌های دستی است. یافته‌های آن‌ها اعتبار ترانسدیوسر مسواک‌شکل را به عنوان یک روش کمتر تهاجمی برای نظارت بر سلامت لثه تأیید می‌کند.