کارزار

فریاد خاموش نیروهای ستادی و پشتیبانی نظام سلامت؛ عدالت در پرداخت حق ماست، نه امتیاز!

جمعی از کارکنان ستادی و پشتیبانی دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌های کشور در بیانیه‌ای خطاب به وزیر بهداشت، با اعتراض به بی‌توجهی و تبعیض در نظام پرداخت، خواستار بازنگری فوری در نرخ اضافه‌کاری، پرداخت مطالبات معوق و ایجاد عدالت سازمانی در وزارت بهداشت شدند. آنان تأکید کردند که «ستون‌های پنهان نظام سلامت» نباید بیش از این در سایه بمانند.

گزارش خبرنگار سلامت آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد،در این بیانیه که از سوی جمعی از نیروهای ستادی و پشتیبانی دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌های سراسر کشور صادر شده، آمده است: «سال‌هاست نیروهای پشتیبانی و ستادی با کمترین امکانات و بیشترین فشار کاری، چرخ اجرایی نظام سلامت را به حرکت درآورده‌اند، اما در نظام پرداخت و سیاست‌های مالی وزارت بهداشت، عملاً در حاشیه قرار گرفته‌اند.»

بیانیه می‌افزاید: «در حالی که نرخ اضافه‌کاری برخی همکاران درمانی تا 90 هزار تومان افزایش یافته، اضافه‌کاری نیروهای ستادی و پشتیبانی همچنان با مبالغ 20 تا 30 هزار تومان محاسبه می‌شود؛ در شرایطی که حجم کار و مسئولیت این نیروها در سال‌های اخیر به مراتب بیشتر شده است.»

کارکنان امضاکننده این بیانیه، با تأکید بر نقش بنیادین خود در استمرار خدمات سلامت، تصریح کرده‌اند: «تأخیر بیش از یک‌ساله در پرداخت مطالبات، تبعیض آشکار در نظام پرداخت و بی‌توجهی به حقوق صنفی نیروهای ستادی، موجب کاهش انگیزه، افت کیفیت کار و احساس بی‌عدالتی در بدنه وزارت بهداشت شده است.»

در بخش دیگری از این بیانیه خطاب به وزیر بهداشت آمده است:

«آیا نظام سلامت بدون تلاش‌های شبانه‌روزی پرسنل ستادی و پشتیبانی می‌تواند به درستی خدمت‌رسانی کند؟ پاسخ روشن است: قطعاً خیر. اما نگاه تبعیض‌آمیز در سیاست‌های مالی باعث شده ستون‌های پنهان نظام سلامت نادیده گرفته شوند.»

کارکنان ستادی و پشتیبانی در پایان بیانیه خود خواستار تحقق چهار مطالبه اصلی شدند:

1. بازنگری فوری در نرخ اضافه‌کاری و همسان‌سازی آن با میانگین ساعتی نیروهای درمانی؛

2. پرداخت فوری مطالبات معوق در سراسر کشور؛

3. توجه به جایگاه شغلی نیروهای ستادی و پشتیبانی در ارزیابی‌ها و ارتقاها؛

4. ایجاد عدالت سازمانی و حذف تبعیض‌های آشکار در نظام پرداخت وزارت بهداشت.

در پایان بیانیه آمده است:

«ما نیروهای ستادی و پشتیبان، با وجود همه این بی‌عدالتی‌ها، هرگز از خدمت به مردم دست نکشیده‌ایم. سکوت و نجابت ما نباید به معنای بی‌اهمیت بودن قلمداد شود. ما چیزی جز عدالت، احترام و دیده‌شدن نمی‌طلبیم.»

دیدگاه خود را بیان کنید

0 دیدگاه