دو هزار کوزه گویا و خموش

کوزه‌کنان در کنار جاده‌ی شبستر به سلماس واقع شده با هزاران گلدان و خمره و قلک و غیره که نظر هر مسافری را به خود جلب می‌کند. پشت این سفال‌ها کارگاه‌های ریز و درشتی هست که در معیشت خانواده‌ی بزرگ کوزه‌کنان تلاش می‌کنند. امروزه با وجود محدویت‌های اینستاگرام سفال‌های تولیدی در نقاط مختلف ایران مشتری می‌یابند که اوضاع سفال‌گران را به تناسب بهتر کرده است. خاک مورد نیاز سفال را از دامنه میشو استخراج می‌کنند و پس از کلی تاب دادن با دستگاه، دستی بر سر و روی گِل می‌کشند و بالاخره چیزی تولید می‌شود که اسمی خاص دارد و سالیان دراز کاربرد داشته و امروز دوباره سر وقت خانه‌ها و طاق‌چه‌ها حاضر می‌شوند. با این وجود، اجناس لاله‌جینِ همدان بازار سفال را قبضه کرده‌اند. برای رقابت با این بازار اوضاع کارگاه‌ها باید مناسبت‌تر و صنعتی‌تر بشوند و در شبکه‌های مجازی فعال‌تر.