آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، گروه سینما: سرکار خانم برومند، صحبت‌های شما در خصوص مخالفت با نص صریح قانون در حوزه تولید فیلم در کشور موجب شگفتی همه شد. شما به عنوان رییس خانه سینما مسئولیت بسیار سنگینی دارید و قانون به عنوان ابزاری مهم و کارآمد در جهت تحقق اهداف پیش روی شماست. جبهه‌گیری شما علیه بخشی از صحبت‌های رییس سازمان سینمایی که علیه سینمای قاچاق و غیر قانونی ایراد شده بود، حقیقتا باعث تعجب شد. شما خوب می‌دانید آنچه باعث بقا و مانایی سینمای ما و رسیدن به جایگاه کنونی شده تبعیت و پیروی از قوانین جاری مملکت است.
شما سازنده مجموعه‌ای از فیلم‌های خاطره انگیز هستید که در ذهن چند نسل از مخاطبان ما مانده است. تمام آن فیلم‌ها در زیر لوای قانون و با احترام به آن امکان تولید و اکران یافته‌اند. هیچ کس نمی‌تواند تصور این میزان موفقیت برای شما و آثار خوبتان را خارج از چارچوب قوانین وضع شده، بکند. قوانین در همه جای دنیا به همان اندازه که چارچوب‌ها و موازین را تعیین و مشخص می‌کند به همان اندازه هم آن را از خطر آسیب‌های احتمالی مصون می‌دارد. این کمترین خاصیت وجود قانون در جامعه است. اینکه شما با بخشی از معادلات سینمایی زاویه دارید، یا آن را بر نمی‌تابید دلیل نمی‌شود که بخواهید کلیت آن را زیر سوال ببرید.
صحبت‌های آقای خزاعی در گردهمایی فیلمسازان انقلاب و دفاع مقدس ناظر بر صیانت حقوقی از سینما بود اینکه عده‌ای بخواهند بدون مجوز و مجاری قانونی فیلمی را تولید کنند و در جشنواره‌های آن سوی آب نمایش دهند، پیش از همه به بدنه و خانواده سینما لطمه و آسیب می‌زند. کنار زدن قانون آن هم برای مساله مهمی چون تولید فیلم ارکان فیلمسازی متداول در کشور را مخدوش می‌کند که در نهایت متضرر اصلی آن سینما به طور اعم و به طور اخص معیشت خانواده آن خواهد بود.
به عبارت روشن‌تر شما از نوعی فیلمسازی حمایت می‌کنید که تنها چرخه تولیدش در کشور است و پخش و اکران و تبلیغات مربوط به آن در جشنواره‌های معاند است که بعضا به جبهه گیری علیه کشور ما شهره‌اند. سوالی که اینجا پیش می‌آید و مایلیم به آن پاسخ دهید این است که اساسا چرا نباید یک فیلم به شکل رسمی و قانونی و از مبادی رسمی و شناخته شده آن تولید شود؟
تولید مخفیانه و زیرزمینی یک اثر سینمایی چه وجاهت و اعتباری برای خانه سینما که شما افتخار ریاست آن را دارید، می‌آورد؟ آیا فکر نمی‌کنید این نوع حمایت و جانبداری از تولید فیلم‌های زیر زمینی و غیر قانونی و نمایش آن در جشنواره کشورهای متخاصم، چه آسیب‌های جدی و غیر قابل جبرانی به تولید فیلم‌های رسمی و خانواده سینما می‌زند؟
همه مدیران و فیلمسازان باید تابع قوانین کشور باشند و این موضوع بر کسی پوشیده نیست. البته اینکه برخی از قوانین در حوزه سینما نیازمند بازنگری هستند جزو بحث‌های ثانویه‌ای است که باید در باره آن گفتگو کرد. اما اینکه در کشور نباید فیلم غیر قانونی و خارج از مدار عرف ساخته شود تا کلیت سینما متزلزل نشود، موضوع پذیرفته شده‌ای از سوی صنوف مختلف است.
چرخه فیلمسازی در کشور ما، با همه اشکالاتی که داشته این موهبت و ویژگی را داشته که در خدمت ارتقا و رشد معیشت خانواده سینما و برای مردم کشور بوده است.
استفاده ابزاری از مدیوم سینما، رونق بخشی به جشنواره‌های معاند خارجی و تعریف نیازهای مخاطبانی به غیر از مخاطبان ایرانی از ویژگی‌های همه فیلم‌هایی است که بدون مجوز تولید و اکران ساخته شده‌اند. جای بحث نیست که ادامه این روند امکان بقا و زیست سینمای ایران را ناممکن می‌سازد. توجه داشته باشید سینمای ایران فقط دشمنان خارجی ندارد بلکه بسیاری در داخل به انتظار نشسته‌اند تا انحراف و اضمحلال آن را ببینند و آن را دستاویزی برای وارد کردن ضربات کاری‌تر کنند. خوب است که با اظهار نظرهای خامدستانه، وجاهت طلبانه، نسنجیده و کارشناسی نشده، آب به آسیاب دشمنان و بدخواهان داخلی و خارجی سینمای ایران نریزیم.
به شهادت بسیاری از بزرگان سینما، بیشتر آسیب‌هایی که به سینمای ایران وارد شده، از طرف خود اهالی سینما بوده است. یک روزی ، یک جایی باید این زنجیره ضربه زننده به پیکره سینما قطع شود. راه درست و اصولی برای رسیدن به این هدف قانون و پیروی از آن است. سینمای واقعی خارج از دایره قانون محقق نخواهد شد. قاچاق فیلم قابل دفاع نیست چه در مرحله تولید و چه در مرحله پخش و اکران و این را شما که امروز بر مسند نهاد صنفی نشسته‌اید بیش از دیگران باید اهتمام داشته باشید.
پایان پیام/
دیدگاه خود را بیان کنید