خانهی صرافلار یا موزهی سفال تبریز در طی چند سال غالبا با زنان علاقهمند به کسب و کار هنری محلی برای حشر و نشر شده است. سفال تبریز که اینک نسبت به شهرهای مدعی کمرونق شده به مدد همین خانه و کارگاه استاد قابچی زنده مانده است. انجمن سفال تبریز با آموزش در کارگاههای سفالگری و برگزاری نمایشگاه پویش نسبتا فعالی ایجاد کرده است.
سفال یکی از منابع اقتصادی در تبریز است که میتوان با عنوان اقتصاد خانواده نام برد. جنبهی هنری و تاریخی سفال علاقهمندان زیادی از زنان را به خود جلب کرده ولی مشکلات ناشی از فروش محصولات با رونق بازارهای شهرهای مدعی از گسترش این گونه کارگاههای خانگی کاسته است.
این خانه که از سوی سازمان میراث فرهنگی اختصاص داده شده، توسط انجمن سفال تبریز به صورت خودگردان اداره میشود.