قلعه ماهنشان در روستای بهستان از استان زنجان واقع شده است که در مجاورت رود قزل اوزن موجب فرسایش شده و مناره های زیبایی به وجود آورده است که جذابیت زیادی برای گردشگری پدید آورده است. سوراخ هایی در بدنه خاکی قلعه دیده می شوند که دارای پله و دالان های ورودی به هم دیگر است که مطابق نوشته ها، محل زندگی در دوره ساسانی بوده است. در مسیر این قلعه تنگه ای وجود دارد که برای تفریح و آب تنی در گرما مناسب حال گردشگران است.
آبشار ماهاران یا ماهاران شلاله سی در نزدیکی روستای قشلاق علمدار واقع شده است و روزهای تعطیل محل تفریح خیلی از گردشگران دیگر شهرهاست. دسترسی راحت به آبشار و آب قابل استفاده اش علاقه مندان زیادی را به خود جلب کرده است.
سومین مرحله تور دوچرخه سواری مرند- ارس به صورت تور از جلفا آغاز و در روستای گردشگری زنوزاق پایان یافت.
دومین مرحله تور دوچرخه سواری مرند- ارس از جلفا به روستای آغ بولاق و از آن جا به جلفا به صورت تور برگزار شد.
با وجود این که فصل بهار فصل بارش هاست تبریز چندان روی باران را ندیده است. امروز عصر ابرها روی سر تبریز قرار گرفت تا مردمی که عازم خانه هاشان بودند به شتاب وادارد و درختان و پنجره های خانه ها را آبیاری بکند.
کوزه‌کنان در کنار جاده‌ی شبستر به سلماس واقع شده با هزاران گلدان و خمره و قلک و غیره که نظر هر مسافری را به خود جلب می‌کند. پشت این سفال‌ها کارگاه‌های ریز و درشتی هست که در معیشت خانواده‌ی بزرگ کوزه‌کنان تلاش می‌کنند. امروزه با وجود محدویت‌های اینستاگرام سفال‌های تولیدی در نقاط مختلف ایران مشتری می‌یابند که اوضاع سفال‌گران را به تناسب بهتر کرده است. خاک مورد نیاز سفال را از دامنه میشو استخراج می‌کنند و پس از کلی تاب دادن با دستگاه، دستی بر سر و روی گِل می‌کشند و بالاخره چیزی تولید می‌شود که اسمی خاص دارد و سالیان دراز کاربرد داشته و امروز دوباره سر وقت خانه‌ها و طاق‌چه‌ها حاضر می‌شوند. با این وجود، اجناس لاله‌جینِ همدان بازار سفال را قبضه کرده‌اند. برای رقابت با این بازار اوضاع کارگاه‌ها باید مناسبت‌تر و صنعتی‌تر بشوند و در شبکه‌های مجازی فعال‌تر.
خانه‌ی صراف‌لار یا موزه‌ی سفال تبریز در طی چند سال غالبا با زنان علاقه‌مند به کسب و کار هنری محلی برای حشر و نشر شده است. سفال تبریز که اینک نسبت به شهرهای مدعی کم‌رونق شده به مدد همین خانه و کارگاه استاد قابچی زنده مانده است. انجمن سفال تبریز با آموزش در کارگاه‌های سفال‌گری و برگزاری نمایش‌گاه پویش نسبتا فعالی ایجاد کرده است. سفال یکی از منابع اقتصادی در تبریز است که می‌توان با عنوان اقتصاد خانواده نام برد. جنبه‌ی هنری و تاریخی سفال علاقه‌مندان زیادی از زنان را به خود جلب کرده ولی مشکلات ناشی از فروش محصولات با رونق بازارهای شهرهای مدعی از گسترش این گونه کارگاه‌های خانگی کاسته است. این خانه که از سوی سازمان میراث فرهنگی اختصاص داده شده، توسط انجمن سفال تبریز به صورت خودگردان اداره می‌شود.
اردوی عکاسی از وضعیت تالاب قوری گل آذربایجان شرقی در فصل بهار با همراهی مدیران و کارشناسان محیط زیست استان
تپه‌ی باستانی یا کول تپه خرابه ای ست نزدیک شهر تسوج. این تپه شامل سه چهار ستون باقی مانده از سال‌ها پیش است که تاریخ مشخصی ندارد. این ستون‌های تپه‌ای که در اثر فرسایش باد و باران با خاک یک‌سان می‌شود، انباشته از استخوان‌هاست با کوزه‌ها و سفال‌هایی در میان. خاکسترهایی در این ستون‌ها به وفور دیده می‌شود به همراه سفال‌هایی با نقش و نگارهای خیلی ساده. علاوه بر سفال‌ها، جاهایی از کوزه‌ها باقی مانده که ظاهرا استخوان‌های آدم‌ها را در میان گرفته‌اند. جا به جا گودال‌هایی برای یافتن اشیای زیر خاکی کنده شده و به نظر جز سفال و دسته‌های کوزه چیزی یافت نشده است. برای رسیدن به این ستون‌های باقی‌مانده که در نزدیک ریل راه‌آهن سلماس و ساحل دریاچه‌ی خشکیده‌ی ارومیه است، جاده‌ای خاکی به عمق 2 کیلومتر وجود دارد.
روستای آلماس که سال ها پیش با سیل بزرگ تخریب و مردم از خانه و کاشانه خود تخلیه شد، شامل باغات زیادی است که محل گردشگری مردم منطقه شده که از دور و نزدیک به این جا سرازیر می شوند.
