به گزارش گروه بین‌الملل آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد، پایگاه خبری-تحلیلی «عربی۲۱» به نقل از روزنامه عبری زبان «یدیعوت آحارونوت»، نوشت: «در میانه حصول دوقطبی شدید، اعتقادات جدیدی بر اسرائیلی‌ها حاکم شده است و جامعه امروز تحت کنترل نسلی از فرزندان بنیانگذاران به سر می‌برد که "نسل سوم" نامیده می‌شوند؛ نسلی که گویا یک نفرین واقعی برای آینده دولت باشد».

«کوبی ریشتر» در یادداشت خود برای روزنامه یدیعوت آحارونوت می‌نویسد: «نسل سوم اسرائیلی‌ها فاقد چارچوبی پایدار برای آینده دولت هستند و آن را به سمت تجزیه سوق خواهد داد. نمونه‌های زیادی از رژیم‌های سیاسی وجود دارند که در نسل سوم از هم پاشیده‌اند. رویای کیبوتص صهیونیستی در آغاز قرن بیستم محقق شد. اما در دهه ۱۹۹۰ به کیبوتص‌های خصوصی‌شده تجزیه شد؛ در حالی که ایده روسیه کمونیستی در دهه اول قرن بیستم متولد شد. سپس میخائیل گورباچف ​​آن را در دهه هشتاد برچید و پادشاهی اسرائیل-یهودی نیز در دهه هشتم خود دو بار از هم پاشید! پس آیا تاریخ تکرار خواهد شد؟»

او افزود: «حالا ورود اسرائیل به دهه هشتم خود مصادف شده است با وجود نمونه‌ای از رهبران غیر ایده‌آل که بر آن حکومت می‌کنند. با توجه به اقداماتی که آن‌ها برای دور زدن قانون اساسی انجام می‌دهند و یا با سیاست‌هایی که از طریق آن به دنبال ایجاد روش دیگری از سنت قانونی است؛ مان کاری که کنست فعلی شد و آن را از حقوق مجلس مؤسسان برخوردار کرد. حالا پارلمان ماموریت لغو صلاحیت قوانین را دارد؛ و این دقیقاً مکانیزمی است که با آن جامعه اسرائیلی در عصر نسل سوم به سوی نابودی می‌رود».

«عوفر شیلح»، عضو سابق کنست و پژوهشگر موسسه مطالعات امنیتی رژیم صهیونیستی، در این باره تاکید کرد که «جامعه اسرائیل شاهد یک وضعیت تجزیه و فروپاشی است. من یکی از مقامات ارشد ارتش اسرائیل را ترغیب کردم که اعلام کند ما با بدترین بحران در ارتش ذخیره از سال ۱۹۷۳ روبه‌رو هستیم؛ بحرانی که رهبرانش همان زمان شکست خورد. تقریباً یک دهه بعد، جنگ اول لبنان در سال ۱۹۸۲ آغاز شد و کشور شاهد یک شکست اطلاعاتی و به دنبال آن یک شکست سیاسی بود؛ این وضعیت باعث جنگ احمقانه‌ای شد که دولت مناخیم بگین به راه انداخت».

وی در یادداشت دیگری که توسط روزنامه یدیعوت آحارونوت منتشر شده، افزود: «آنچه از زمان اعلام طرح بنیامین نتانیاهو و باریو لوین برای تغییر موازنه بین سه قوه مجریه، مقننه و قضائی رخ داده است، رنج جامعه اسرائیل را که به گروه‌های درگیر با یکدیگر شبیه شده است، آشکار کرد. امری که وجهه اسرائیل را بدتر می‌کند؛ زیرا این جامعه اسرائیلی اکنون با فرهنگ زور و فقدان قواعد بازی سیاست هدایت می‌شود و سیستم اسرائیلی عمدتاً برای ضربه زدن به دیگری کار می‌کند، این وضعیت اسرائیلی‌ها را به احساس جدایی و بیگانگی سوق می‌دهد».

شیلح تکرار کلمه «تجزیه» در میان اسرائیلی‌ها را نتیجه طبیعی پس از ورود دولت سی و هفتم تل‌آویو به سومین ماه از قدرت دانسته و این شرایط را شرایط بی ‌سابقه ای از اختلافات داخلی  توصیف کرده است. او گفت: این شرایط ممکن است کل وضعیت را با حوادث غیرمنتظره تاریخی روبه‌رو کند، زیرا عرصه سیاسی داخلی به سمت هرج و مرج بیشتر می‌رود. عرصه روابط خارجی نیز شکست‌های بیشتری را نشان می‌دهد؛ آن هم در بحبوحه یک سوال واقعی از سوی اسرائیلی‌ها که واقعاً چه کسانی در دولت‌شان تصمیم گیرنده هستند؟».

پیش‌تر «اسحاق هرتزوگ» رئیس رژیم موقت صهیونیستی نیز اذعان کرده بود که وضعیت داخلی این رژیم، بسیار دشوار شده است. او تاکید کرد: «اسرائیل با بحران تاریخی روبه‌روست که آن را به نابودی از درون، تهدید می‌کند. ما با دشوارترین لحظاتی روبه‌رو هستیم که اسرائیل تجربه کرده است».

پایان پیام/م