آژانس خبری کارآفرینان اقتصاد ـ گروه تاریخ؛ دکتر غلامرضا در‌کتانیان، پژوهشگر تاریخ معاصر ایران در متنی که در اختیار ما گذاشته، نوشت: واقعه «چهارشنبه‌ سیاه» از وقایع مهم دوران انقلاب بود که در ۲۷ دی‌ماه ۱۳۵۷ در شهرهای دزفول، همدان، اهواز و قزوین اتفاق افتاد. این واقعه کالبد رژیم را از حاکمیت ظاهری هم تهی کرد و چهره زشت و سبوعانه رژیم را برای مردم آشکارتر گردانید و بعد از این واقعه بود که آخرین پایگاه رژیم یعنی ارتش از اختیار حکومت خارج شد. در این مقاله واقعه «چهارشنبه‌ سیاه» در دزفول مورد بررسی قرار گرفته است.

این حملات در ۴ شهر اهواز، دزفول، قزوین و همدان که پادگان‌های نظامی داشتند، به وقوع پیوست و به جز همدان ـ که با تدبیر شهید محراب آیت‌الله مدنی جلوی حرکت نظامیان به شهر گرفته شد ـ در سایر شهرهای ذکر شده، تلفات جانی و خسارات مالی زیادی برای مردم به بار آورد. طرح نقشه حمله به دزفول توسط تیمسار غفاریان فرمانده تیپ ۲ زرهی دزفول با هماهنگی سپهبد جعفریان استاندار خوزستان و ارتشبد قره‌باغی رئیس ستاد ارتش، تنظیم شده بود.

در این روز از ساعت ۴ و ۳۰ دقیقه بعدازظهر تانک‌ها و خودروهای تیپ ۲ زرهی از پادگان حرکت کرده و به شهر یورش برده، بسان حمله به یک کشور بیگانه به طرزی وحشیانه با تانک و نفربر از روی خودروهای پارک شده در کنار خیابان‌ها عبور کرده، مغازه‌ها را به آتش کشیده و رهگذران را به گلوله ‌بستند. آنها به دفاتر نمایندگی روزنامه‌های اطلاعات و کیهان هم حمله کرده و آنها را به آتش کشیدند، سرویس حامل پرستاران بیمارستان افشار را نیز به گلوله بسته، پنچر کردند.

هجوم وحشیانه مأموران رژیم که با شلیک هزاران گلوله به در و دیوار خانه‌های مردم، آتش زدن مغازه‌ها و خودروهای پارک شده کنار خیابان و تیراندازی‌ و بوق زدن مکرر و سر دادن شعارهای «جاوید شاه» همراه بود‌ تا نیمه‌شب چهارشنبه ۲۷دی۱۳۵۷ ادامه داشت. بدون شک این عملیات گسترده نمی‌توانست ناگهانی صورت گیرد و احتیاج به برنامه‌ریزی قبلی داشت. برای طراحی و اجرای نقشه حمله به دزفول، در ساعت ۱۱ آن روز استاندار، فرمانده لشکر۹۲ زرهی، فرمانده ضداطلاعات و فرمانده رکن دوم لشکر با بالگرد عازم دزفول شده و در اتاق جنگ پادگان، جلسه‌ای با حضور فرماندهان رده‌های مختلف تشکیل داده و سپس با دستور فرمانده تیپ عملیات آغاز شده بود.

در مورد تلفات این حمله ناجوانمردانه و وحشیانه مزدوران رژیم به دزفول، آمارهای مختلفی گفته شده که صائب‌ترین آنها شهادت ۶ نفر و مجروح شدن ۲۰ نفر است. خسارات مالی زیادی نیز به مردم به خصوص اصناف وارد شد و بیش از ۱۰۰ خودرو و تعداد زیادی از مغازه‌ها به آتش کشیده شده و تخریب شد.

نیروهای رژیم پهلوی در روز چهارشنبه سیاه به قصد ایجاد رعب و وحشت به شهر حمله کردند. آنها تصور می‌کردند با این حربه مردم عقب‌نشینی می‌کنند، در صورتی که تجربه نشان داده بود که مردم ایران هر وقت در فشار قرار می‌گیرند، بیشتر برانگیخته می‌شوند و همین باعث شد که خون‌های به ناحق ریخته شده دامن‌گیرشان شود و در نتیجه اتحاد مردم بیشتر شد و به لطف خدا و با رهبری حضرت امام (ره) انقلاب به ثمر نشست.

پایان پیام/