هیچ‌کس نمی‌تواند اطلاعات اعلام‌شده از سوی ایران را انکار کند و اسرائیل نیز پیش‌تر، بارها اعلام کرده بود که دستگاه‌های اطلاعاتی‌اش موفق به دستگیری عناصری شده‌اند که برای ایران جاسوسی می‌کرده‌اند، حتی در اوج تنش‌ها میان دو طرف.
هیچ مقایسه‌ای میان ایران و رژیم صهیونیستی وجود ندارد؛ تاریخ و میراث تمدنی ایران به اعماق قرون بازمی‌گردد، در حالی که «اسرائیل» صرفاً یک «ساختار» مصنوعی است که توسط غرب ایجاد شده است و عمر آن از ۷۶ سال تجاوز نمی‌کند؛ ساختاری آلوده به جنایت و تجاوز به ارزش‌ها و اخلاق بین‌المللی.
اسرائیل، هر از گاهی ایران را تهدید می‌کند و آن را دشمن اول خود می‌داند که در این مورد اشتباه نکرده است. از بدو پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ تا امروز، ایران همواره اسرائیل را به‌عنوان «غده سرطانی» در منطقه معرفی کرده است. همچنین، ایران از میزان حمایتی که اسرائیل از سوی آمریکا و کشورهای غربی دریافت می‌کند آگاه است و می‌داند که این رژیم از سال ۱۹۵۹ به سلاح هسته‌ای دست یافته است.
از این رو، ایران همواره در حال رصد جزئیات تحولات در اسرائیل، چه از نظر سیاسی، چه اقتصادی و چه نظامی بوده و روی زمانی حساب کرده که این رژیم در مسیر زوال قرار گیرد که اکنون، سال‌های پایانی خود را طی می‌کند. بنابراین، ایران، عمق استراتژیک خود را در منطقه گسترش داده و نقشه رژیم صهیونیستی را با حلقه‌ای از مقاومت، محاصره و این اقدام را با دانش سیاسی، دینی و فرهنگی، پشتیبانی کرده و تسلیحات خود را نیز در میدان‌ها توسعه داده است.
یکی از جلوه‌های قدرت «نظارت» ایران، نفوذ به عمق اسرائیل و دستیابی به دقیق‌ترین اطلاعات درباره راکتور هسته‌ای «دیمونا» است؛ راکتوری که اسرائیل همواره به آن افتخار می‌کرد و اسرارش را محفوظ نگه می‌داشت.
خطرناک‌ترین موقعیتی که ممکن است برای هر کشوری پیش بیاید، آن است که اسناد دقیقی درباره یک «تأسیسات هسته‌ای» به دست دشمن بیفتد؛ زیرا خطر این تأسیسات از خسارت‌های رایج در نبردها فراتر رفته و به سطحی نزدیک به نابودی کامل می‌رسد.
راکتور هسته‌ای اسرائیل در مکان کوچکی قرار دارد که به اغلب شهرک‌های این رژیم، از جمله پایتخت آن یعنی «تل‌آویو» نزدیک است.
گزارش‌های جهانی تأیید می‌کنند که «دیمونا» وارد مرحله «خطر راهبردی» شده است؛ زیرا عمر مفید آن به پایان رسیده است، حتی اگر در عمق هشت‌طبقه‌ای زیر زمین باشد.
متخصصان تأکید کرده‌اند که هرگونه حمایت یا پشتیبانی از این تأسیسات دیگر کارآمد نیست و تَرَک‌هایی در دیوارهای آن پدید آمده که باعث نشت اشعه شده است. این امر، کابینه رژیم را وادار کرده تا به ساکنان دیمونا و مناطق اطراف آن به‌صورت دائمی «کپسول‌های محافظ» بدهد.
براساس گزارشی از آژانس انرژی اتمی آمریکا، «گروس»، تحلیلگر نظامی اسرائیلی، برآورد کرده است که اگر راکتور دیمونا مورد حمله موشکی قرار گیرد و این حمله از سامانه‌های دفاعی عبور کند، آب سنگین داخل راکتور پراکنده خواهد شد و انفجارها و آتش‌سوزی‌هایی رخ خواهد داد که مواد رادیواکتیو را آزاد کرده و این مواد به‌صورت ابری تا مسافت دور از دیمونا، حتی تا تل‌آویو، منتقل شده و امکان دارد آثار آن تا مرزهای قبرس نیز برسد.
ایران می‌توانست اعلام دستیابی به اطلاعات مربوط به «دیمونا» را به تعویق اندازد، اما آن را تا «زمانی مناسب» به تأخیر انداخت تا پیامی به جهان بدهد که اسرائیل آن‌گونه که تصور می‌شود قدرتمند نیست و اگر جرات حمله به جمهوری اسلامی را پیدا کند، تمام گزینه‌ها، روی میز و حق دفاع از خود برای همه کشورها و ملت‌ها، محفوظ است.
هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که حمله اول و دوم ایران به وعده صادق الهی، فراتر از سرزمین‌های اشغالی رفت و موشک‌ها و پهپادها از بالای دیمونا و اطراف آن عبور کردند. این امکان وجود داشت که آن موشک‌ها دیمونا را هدف قرار دهند، اگر اراده‌ای برای آن در همان روز وجود داشت.
اعلام ایران درباره حجم عظیم اطلاعات در مورد راکتور هسته‌ای «دیمونا» در زمانی صورت گرفت که تهدیدهای صهیونیستی برای حمله به تأسیسات ایران افزایش یافته و همزمان، کشورهای اروپایی به همراه آمریکا تلاش می‌کنند با بر هم زدن اوضاع، سطح تحریم‌های اقتصادی علیه ایران را افزایش دهند و تهران را تحت فشار قرار دهند تا غنی‌سازی را متوقف کرده و حتی تأسیسات خود را برچیند.
افشای اطلاعاتی درباره تأسیسات هسته‌ای رژیم صهیونیستی، کابینه راست‌گرای افراطی این رژیم را در تنگنای بزرگی قرار داده و تمام تهدیدها، افتراها و دیگر ادعاها را متوقف کرده است؛ در حالی که ملت مقاومت و رزمندگانی که در جبهه‌ها ایستاده‌اند، این اقدام را یک پیروزی روشن می‌دانند.
«لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ ۚ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ»
*** محمود الهاشمی مدیر مرکز مطالعات راهبردی اتحاد عراق
دیدگاه خود را بیان کنید